ที่ร้านขายกับข้าวถุงเพิงหมาแหงนเจ้าประจำในเช้าวันหนึ่ง
ลูกค้าสาว : “หนังไก่ทอดใช้น้ำมันอะไรคะ?” ภาษากลางชัดเป๊ะ! บอกได้ว่าเธอไม่ใช่คนพื้นถิ่นที่นี่ อาจจะเพิ่งย้ายมาอยู่แถวนี้
พ่อค้า : “ใจ๊น้ำมันอันนี่ละค๊าบ”(ใช้น้ำมันนี้แหละครับ)คำเมืองสำเนียงเชียงราย 100% พร้อมกับชี้มือไปยังกระทะใบไหญ่ที่บรรจุน้ำมันสีเข้มไว้เกือบครึ่งกระทะ
ลูกค้าสาว : เธอละสายตาจากกระทะ “น้ำมันอะไรละคะ?” เธอถามย้ำอีกครั้งเพื่อหาคำตอบที่เจาะจงและฟันธงกว่านั้น อย่างเช่นน้ำมันจากสัตว์ จากพืช จากปาล์ม จากถัวเหลือง โซฮอลล์ เบนซิล 91 95 อะไรๆเงี๊ยะ
พ่อค้า : หน้าที่แดงจากความร้อนของกระทะเมื่อครู่ แดงมากขึ้นหัวคิ้วขมวดเข้ามาชนกันเห็นเป็นรูปเควสเช่นมาร์ค?เขาสูดลมหายใจ “ใจ๊น้ำมันไก่นี่ละคาบ”(ใช้น้ำมันจากไก่นี่แหละครับ) ตอบพร้อมกับข่มอารมณ์ที่คุกรุ่นขุ่นมัวไว้ในใจ
ลูกค้าสาว : “ต๊าย!ใขมันได้อุดตันในเส้นเลือดกันพอดี” เธอพูดแกมรำพึงรำพันอย่างตั้งใจและจงใจให้ได้ยินกันถ้วนทั่ว
ลูกค้าอื่นๆ: ราว 4-5 คนชำเลืองสายตาที่ทั้งจับจ้องและจาบจ้วงไปที่ลูกค้าสาวนางนั้น…
ผมสีน้ำตาลแดงแซมทองเป็นช่อๆ ผ่านการซอยแซะและเล็มขยำย้ำย้อมด้วยน้ำยาเคมีหลายขนานจนกลายสภาพคลับคล้ายไม้กวาดดอกหญ้ายาวสยายประบ่า เสื้อสายเดี่ยวสีชมพูโชว์ ไหล่กว้างสีแทน..แท้น..แทน สักรูปกุหลาบแดงไว้ที่ไหล่หลังซ้าย หน้าอกและหน้าท้องที่ขนาดพอๆกันปริ้นประจานอย่างไม่แคร์สายตาไคร กางเกงขาสี่ส่วนสีขาวครีมๆรัดง่ามขาพาก้นฟิตเปรี๊ยะแทบปริ รองเท้าแตะรัดส้นแบบตีนตุ๊กแกเธออาจไม่ชอบใส่รองเทาส้นสูงๆอาจเพราะถ้าไม่กลัวตกก็คงกลัวส้นหัก แว่นตากันแดดสีชาทันสมัยไหญ่คับหน้าบดบังสายตาหลากอารมณ์ได้ดีทีเดียว 36-36-36 เอวเท่าหน้าอกนั่นคือหุ่นเธอ body ของผู้หญิงที่รักสุขภาพและกลัวไขมันอุดตันในเส้นเลือด
ลูกค้าสาว: “ฉันซื้อแกงสองถุงเท่าไหร่คะ?” ดูเหมือนเธอจะไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดที่เสียดแทงหัวใจไครหลายๆคนจนจุกอก โดยเฉพาะกับพ่อค้าขายกับข้าวคนนั้น
พ่อค้า : “ซาวบาท!”(ยี่สิบบาท) เสียงห้วนๆไม่มี “ครับ” ต่อท้าย แสดงให้เห็นว่าไขมันกำลังอุดตันในอารมณ์อย่างรุนแรง
หวังว่าลูกค้าสาวนางนี้อาจรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้าง....ก่อนที่ไขมันไก่จะอุดตันในรูปาก
